We openen de vergadering aan de hand van openingsliedjes en wetten. Elke tak heeft en ander openingslied en/of wet. Tijdens de wet doen we ook de scouts- en gidsengroet. Na elke vergadering geven de leden de leiding een stevige linker.
Voor de tekst van elk liedje en elke wet klikt u in het keuzemenu links.
Waarom zijn we eigenlijk wel scouts en gidsen, en geen Chiro of KSA? Kunnen of durven we zeggen dat iets van wat we doen ook effectief verschilt? Een aartsmoeilijke vraag, die we hier niet willen proberen te beantwoorden. Wat we wel vaststellen is dat als er ergens verschillen bestaan tussen de jeugdbewegingen, dan liggen die in de rituelen en symbolen die ze gebruiken. Wij dragen beige hemden en groene broeken, zij dragen een ander uniform. We willen daarmee uitdrukken dat wij bij elkaar horen, en zij doen net hetzelfde. En op een of andere manier drukken alle jeugdbewegingen samen dan weer uit dat zij samen in de jeugdbeweging zitten, en dat wie geen uniform draagt, daar niet in zit.
Symbolen, ze drukken iets uit, ze verbinden mensen met elkaar, die samen iets willen zeggen. Hetzelfde geldt ook voor traditie, wat letterlijk betekent ‘iets dat doorgegeven wordt’, omdat het niet iets is dat we zelf verzonnen hebben, maar iets dat van heel erg lang geleden aan ons wordt doorgeven. Het is ook iets dat we zelf doorgeven aan de scouts en gidsen die na ons komen. Daarom wordt er wel eens met een nog zwaarder woord gesproken over ‘erfgoed’. Van generatie op generatie geven scouts en gidsen hun openingliederen, hun wetten, maar ook een hele boel andere symbolen en rituelen, aan elkaar door omdat ze er belang aan hechten. Omdat ze horen bij hun manier van scout- of gids-zijn.
De drie vingers wijzen op de drievoudige scouts- en gidsenbelofte: de belofte tegenover zichzelf, de andere en de wereld of God. De pink onder de duim wijst op de dienstbaarheid van elke scout of gids: de sterke beschermt de zwakke. Vroeger staken mensen ook al hun rechterhand op om te tonen dat ze geen wapen bij hadden. De scouts- en gidsengroet is geen militaire groet, geen groet van ondergeschiktheid, maar een teken dat je het goed meent met elkaar.
Bij kabouters en welpen is het gebruikelijk om twee openstaande vingers te tonen in plaats van drie gesloten vingers bij hun groet. Hun belofte is immers eenvoudiger dan de latere beloftes bij gidsen en verkenners of leiding. Hun belofte concentreert zich op het ‘ik’ en op ‘de ander’, daarbij is er nog geen plaats voor de wereld of god. De kabouter- en welpengroet staat zo symbool voor de beide gespitste oren van de kabouter of welp.
Wereldwijd schudden scouts en gidsen elkaar ook de linkerhand, met de pink omlaag zodat je elkaars pinken en duimen inhaakt. De dapperste Ashanti in Afrika gaven elkaar ook een linkerhand, en je moest daarvoor redelijk koelbloedig zijn, want dan moest je je schild even neerleggen.
Bron: Scouts en Gidsen Vlaanderen
Eén, twee, drie, vier,
Kapoenen hebben veel plezier
Eén, twee, drie, vier, Kapoenenland is hier
Want zonder glimlach bij de hand
Gaat niemand naar kapoenenland
Eén, twee, drie, vier, Kapoenenland is hier
Al zijn wij nog kabouters
Al zijn wij nu nog klein
Wij willen vlijtig leren
Om later flink te zijn
Zie ons gaan zie ons gaan langs de baan
Stappend hand in hand
Iedere dag met een lach en een vlag
Naar kabouterland
Goed zijn willen worden
Goed zijn is ons plicht
En daarom ons hartje
Hemelwaards gericht
Zie ons gaan zie ons gaan langs de baan
Stappend hand in hand
Iedere dag met een lach en een vlag
Naar kabouterland
Zus harop, de dag begint te rijzen
De vlag gehesen naar de zon
Zie de slanke mast ten hemel wijzen
De dag die weer begon
Doe uw licht weer stralen in de harten
Laat uw licht het grauwe duister tarten
Zus, gedraag u fris door heel de dag
De gaven van onze lach
Brand de reinheid van Gods dageraad
In ’t adel van uw gelaat
Zie alom de stoere torens dagen
In ’t prille goud vant jonge licht
Op het doel van ’t onbekende wagen
Uw sterken tred gericht
Om uw golven brede rijken gouwen
Vlaandrens stille hemel hangt te blauwen
Harop, in ’t wapp’ren van uw vlag
Breng uw volk een stralend nieuwe dag!
Ik zeg wat ik voel, gruwel van vals gezwets
Ik bereik eerlijk mijn doel, zonder dat ik iemand kwets
Ik respecteer alles wat leeft, en de kracht die leven geeft
Ik voel me één met de wereld om me heen
Ik hou niet van nep en deel alles wat ik heb
Want niemand is alles, niemand is niets, iedereen is altijd iets.
Als wolf speel ik samen met de anderen in de jungle
Ik luister naar de oude wolven
Ik ben eerlijk, vriendelijk en hou vol
Graag wil ik wolf zijn van deze horde
Daarom wil ik mijn best doen voor deze groep
en met hen allerlei spannende avonturen beleven.
Wij zijn jonggidsen
Wij wagen het avontuur
Wij zijn eerlijk en delen onze vreugde
Wij zijn goede kameraden voor elkaar
Wij willen winnen maar kunnen verliezen
Wij leven graag in de natuur
Wij zijn vaardig en tot luisteren bereid
Onze grootse vreugde is pleziertjes te doen
Scouting is onze gids
In het spoor van de groep, willen wij in vriendschap samen een weg zoeken in de grote stad der mensen
Vol aandacht en bewondering
willen wij stilstaan bij de ontdekking van de natuur en de ontmoeting van iedere mens
Zo willen wij ons bekwamen en inzetten om
trouw, eerlijk, blij en handig mee te bouwen aan een nieuwe wereld
waar het steeds beter wordt om samen te zijn.